Romane Iskaria combineert fotografie met ongewone media en herbekijkt het genre van de documentaire aan de hand van de geschiedenis van het Assyrische volk, dat aan het begin van de 20e eeuw uit zijn land werd verdreven. Doordrongen van zowel mythen als in Turkije verzamelde verhalen, begeleidt haar werk deze gemeenschap in haar zoektocht naar haar oorsprong. De notie van toebehoren, eigendom en begrenzing staat ook centraal in het werk van Diego Herman, en sinds enkele jaren gebruikt hij afrasteringen als hoofdmotief in zijn schilderijen. Deze belangstelling voor de toe-eigening van de ruimte heeft hem ertoe gebracht zich te laten inspireren door fotografische archieven van Mars, gepubliceerd door de NASA. Alleen de geschematiseerde zwarte vlakken wijzen op het buitenaardse karakter van deze landschappen met hun woestijnachtige uitgestrektheid. Sylvain Delbecque is ook gefascineerd door de ruimte en sterrenbeelden, evenals door andere natuurverschijnselen. Met zijn installaties verkent de kunstenaar de effecten van licht, atmosfeer en transparantie en daagt hij onze perceptie uit. Ten slotte probeert Shen Özdemir met haar stoffen sculpturen het geslacht, het ras of elke andere poging tot categorisering te deconstrueren. In haar eigen carnaval, dat zij KARNAVALO noemt, bestaan deze begrippen niet, alleen een geest van openheid en inclusie blijft over.